Dol fijn

Met onze vierde dag op het strand beginnen we aardig te wennen aan het onthaasten. De dagelijkse routine bestaat uit ontbijten, een ligbed zoeken, boekje lezen, lunchen, beetje in zee zwemmen, opdrogen in de zon, borrelen, avondeten, wat ontspannen en dan slapen onder de ventilator.

Vandaag hebben we de routine doorbroken en de wekkers om 7 uur gezet. Dit keer was ook de iPhone van Anne in staat om daadwerkelijk alarm te geven - ongelooflijk dat er nog steeds mensen zijn met iOS 4! :-) De spanning steeg, zou ons vervoer daadwerkelijk om 8 uur arriveren? Na een kwartiertje wachten was het dan zover, al bleek de verwachte taxi te bestaan uit een scooter. Met heel veel duct-tape om het bij elkaar te houden. Al snel kwam er een tweede scooter aan zetten, in niet veel betere staat. Na een blik van verstandhouding sprongen we achter op, het avontuur tegemoet.

Met een barre tocht van uren in de opkomende zon over bochtige bergweggetjes in het vooruitzicht, was de verrassing groot toen bleek dat we binnen vijf minuten op de plek van bestemming waren: een zeewaardig jacht met 2x350 pk. Al was het dit keer een wankel bootje met stabilisatie-arm. Niets kon onze dolfijnentocht meer in de weg staan!

Met de whale watching ervaring van cape cod in ons achterhoofd is de Indiase manier veel aandoenlijker: met heel veel bootjes naar een vast punt varen, hopen dat iemand een verrekijker bij zich heeft, en dan bij de minste armbeweging van iemand heel snel die kant opvaren. En het wonderlijke is, we hebben zelfs dolfijnen gezien. Helaas niet lang genoeg om de 200mm lens scherp te stellen, maar het gaat tenslotte om de ervaring.