Hue, Halong Bay en Hanoi

Het laatste reisverslag is alweer een tijdje geleden, dus we moesten even kijken waar we gebleven waren. Bij Hue! Vanuit Hoi An zijn we 's ochtends met de bus vertrokken en 4-5 uur later waren we alweer in Hue. Op het moment dat je waar in Azie dan ook de bus uitstapt, word je overvallen door mannen die je willen helpen aan een hotel/guesthouse, (motor)taxi of tour. En dat was nu natuurlijk niet anders. Na vriendelijk te hebben gezegd dat we al een hotel hadden en dat deze op loopafstand was, bleef alleen het aanbod van een tour nog overeind. Gelukkig konden we deze meneer ervan overtuigen dat wij geen supertouristen waren die na een halve dag in de bus meteen een citytour wilden doen. Eerst even op ons gemak inchecken en de buurt verkennen.

Uiteindelijk zijn we de volgende dag alsnog meegegaan op een tour en ook nog eens bij dezelfde man, want wij zijn erachter gekomen dat we een talent hebben voor het weer tegenkomen van mensen die we eerder afgepoeierd hadden. Deze keer gingen we er maar in mee en sprongen achterop de moto's. Eerste stop van de tour was de Thien Mu Pagoda. Vervolgens moesten we om 10 uur bij de volgende locatie zijn, een klooster/tempel, want daar konden we het gebed van de boeddhistische monniken aanschouwen. De derde stop was Bunker Hill, waar drie Amerikaanse bunkers staan. Het uitzicht vanaf de heuvel was indrukwekkender.

Daarna was het dan eindelijk tijd voor de eerste van de keizerlijke tombes die we zouden gaan bezoeken en die vrij ver buiten de stad liggen, namelijk de Tomb of Tu Duc, een keizer met 104 vrouwen, maar geen kinderen. Het woord "tombe" is een beetje misleidend, want we hebben het hier over een groot landgoed met vele gebouwen en meren, waar de keizers voor hun overlijden graag hun vrije tijd doorbrachten. De vijfde stop was de Tomb of Minh Mang, in tegenstelling tot de eerdere keizer had deze keizer 500 vrouwen en 142 kinderen... De derde grote tombe van Khai Dinh hebben we alleen vanaf de buitenkant gezien. De tour was nog niet voorbij, na een indrukwekkende rit door het platteland waarbij we langs miljoenen graven reden (zie foto) kwamen we aan op de laatste toeristische plek, een hele oude Japanse brug. Ook weer gezien!

De volgende dag zijn we naar de Imperial City in het centrum van Hue gegaan. Volgens de tourguide van de vorige dag zouden we er niet veel aan vinden en zouden we eigenlijk naar een hot spring moeten gaan, maar dat hield ons natuurlijk niet tegen. En op zich was er nog genoeg moois te zien, alleen de 'Purple City', de verboden binnenstad van de keizer, viel tegen aangezien deze in de oorlog volledig platgegooid is. Na deze excursie vonden wij dat een keizerlijke lunch wel te rechtvaardigen was, dus gingen we naar Tinh Gia Vien waar ze de gerechten serveren zoals de keizers dat wilden, namelijk als kunstwerk (zie foto's)! Deels was het ook compensatie voor een eerdere restaurantervaring. Daar had de bediende begrepen dat we een menu wilden delen, in plaats van hetzelfde menu twee keer te willen bestellen. Dat ging enkele gangen goed, met soep en noedelhapjes, maar bij het serveren van 1 in plaats van 2 gevulde pannenkoeken kregen we toch argwaan. Het was in ieder geval een goedkope avond!

Na de minder prettige en claustrofobische ervaring met de nachtbus hadden we besloten met het vliegtuig naar onze volgende bestemming Hanoi te gaan. We hadden de laatste vlucht van de dag geboekt, die om 22:30 zou vertrekken om ons een uur later in Hanoi te laten aankomen. Braaf waren we ruim op tijd op het vliegveld en alles verliep soepel, tot het moment dat we allemaal met onze stoelriemen om in het vliegtuig zaten en de piloot vertelde dat wij vanwege te dichte mist geen toestemming hadden om te vertrekken. Na 1 1/2 uur wachten in het vliegtuig gaven ze het op er werd de vlucht verzet naar de volgende ochtend.

Uiteraard ontstond er hierna chaos op het vliegveld, want iedereen vroeg zich af of er een hotel geregeld zou worden, wanneer precies we dan wel zouden vliegen, hoe het zat met connecting flights en hoe het zat met hotels in Hanoi die al geboekt waren. De Vietnamese passagiers hadden hier duidelijk een voordeel, want terwijl alle Westerse toeristen nog aan de balie stonden, zaten zij al lang en breed in de eerste bus naar een hotel. En dan was er ook nog een groep van 19 gepensioneerde Fransen die vonden dat zij recht hadden op een eigen bus en een eigen hotel. Voor ons (de groep niet-Vietnamezen) duurde het nog een paar uur langer, waardoor we heerlijk 3 onrustige uren hebben kunnen slapen, want om 6 uur 's ochtends werden we alweer opgehaald. Na nog wat uurtjes wachten op het vliegveld en een kom beef noodlesoup als ontbijt was het dan zo ver, we gingen nu dan echt naar Hanoi.

Vanuit het hotel hadden we een airport pickup geregeld, deels ook om de beruchte Hanoi taximafia te ontlopen. Dit ging gelukkig verder erg soepel en nog geen uur later waren we dan eindelijk in ons hotel, The Landmark. Centraal gelegen in The Old Quarter, waren we niet alleen blij met de warme ontvangst, maar ook met de DVD-speler op onze riante kamer! De ontdekking van Starworld op de tv maakte het feest compleet; we konden eindelijk weer de gemiste afleveringen van American Idol 11 en Australia's Junior Masterchef inhalen!

Na een volledige nacht slaap weer enigszins te zijn bijgekomen, gingen op pad om Hanoi beter te leren kennen. Toevallig kwamen we 's middags Joe en Robin tegen, die we nog kenden van de Gibbon Experience in Laos. Met hen hebben we ons 's avonds tegoed gedaan aan het lokale bier, waarna ons op kleine plastic stoeltjes neervlijden voor een heuse straatmaaltijd. Erg lekker en ook goed om het budget weer wat recht te trekken.

Hanoi is voor veel toeristen een uitvalsbasis voor een bezoek aan Halong Bay en een tocht naar Sapa in de bergen. Omdat we geen zin hadden om onze dagen volledig vol te plannen, besloten we om Sapa dit keer te laten schieten en te kiezen voor een cruise van drie dagen, inclusief twee overnachtingen aan boord in Halong Bay. De weersvoorspelling was niet al te best en het was dan ook spannend of we de eerste dag uit zouden varen. Uiteindelijk kregen we groen licht en onder enthousiaste begeleiding van onze begeleider Ahal ging de groep, zo'n 10 man groot, aan boord.

Na een prima maaltijd voeren we door naar de Heavenly Cave, een grote druipsteengrot. Erg mooi om te zien en ook vermakelijk om de rijke fantasie van Amal te horen bij het aanwijzen van de verschillende vormen. In de grot waren we niet de enigen; door het slechte weer waren de meeste boten deze kant opgevaren. In totaal zijn er ca. 800 boten in de gehele baai te vinden, die dan ook allemaal probeerden aan te meren voor de uitgang van de grot. Dat ging er niet bepaald zachtzinnig aan toe, het leek wel alsof de boten voor botsauto speelden. De volgende dag hoorden we dat er twee boten na een aanvaring bij de grot gezonken waren, wat ons dus eigenlijk niet verbaasde. Wel triest om te horen dat er meerdere mensen verdronken waren.

Na de grot zijn we een flink stuk verder gevaren naar een gedeelte waar meerdere boten de nacht doorbrengen. Voor het avondeten kregen we nog een demonstratie servetvouwen van Ahal en hebben we onze eigen springrolls gemaakt. Na het avondeten hebben we nog een poging tot squid fishing gedaan, maar het was het seizoen niet en we hadden geen aas. De kapitein was wel succesvol en had een grote vis te pakken met een speer. En daardoor konden wij genieten van heerlijke sashimi en vissoep als midnight snack!

De tweede dag ging de rest van de groep incl. Ahal alweer terug naar Hanoi. Wij werden door een kleinere boot opgehaald. Al snel bleek dat op die boot niemand een woord Engels sprak dus zat er voor ons niets anders op dan maar af te wachten wat er zou gebeuren. Dat bleken drie dingen te zijn:
1) Kayakken, best leuk en mooi onder de rotsen door. Alleen jammer dat we een heel stuk door een vuilnisbelt op water moesten. Echt heel erg om te zien.
2) Lunchen
3) Naar het Pearl museum, waar we een rondleiding kregen over het kweken van parels. Uiteraard was er ook een winkel met exorbitante prijzen. Daarna gingen we weer terug naar de grote boot. 4 nieuwe gasten waren die ochtend in de haven opgehaald, twee Duitse dames, een Fransman en een Braziliaanse, in totaal een kleine groep dus. Onder de nieuw passagiers was ook een nieuwe gids, maar aangezien deze zich niet aan ons heeft voorgesteld, hebben we geen idee hoe deze heette. Hij had het namelijk te druk met het spelen van voetbalspelletje op zijn laptop. De kapitein was daar denken we ook niet zo van gecharmeerd, want hij besloot daarop Anne een 'hoe maak je van een wortel een bloem' cursus te geven. Uit verveling zijn we na het avondeten maar gaan karaoken, wat uiteindelijk hilarisch was door de slechte nummers op de playlist. Zelfs 'No Limit' en 'Like a Virgin' zijn voorbij gekomen.

Op de laatste ochtend hebben we nog een grot bezocht, de Surprise Cave. Net als de Heavenly Cave groot en vol stalagmieten en stalactieten die op van alles en nog wat lijken. Wat nou precies de verrassing was, is ons niet helemaal duidelijk. Na een vroege lunch was het tijd om weer terug te rijden naar Hanoi, zodat we daar voor de spits terug zouden zijn. Omdat de boottocht toch stiekem (mede door de dikke mist en het druilerige weer) iets was tegengevallen, was het weer tijd voor een compensatiediner. We zijn dan ook heerlijk gaan kaasfonduen bij Le Petit Bruxelles met een lekker flesje witte wijn erbij.

Na nog een laatste dag in Hanoi te hebben gehad, zijn we gisteravond in China aangekomen. We zullen eerst 3 dagen in Xi'an doorbrengen en daarna 3 dagen in Beijing!