Gibbon Experience

Na een prettige boottocht over de Mekong kwamen we na twee dagen aan in Huay Xay. Het stadje ligt vlak aan de grens met Thailand en lijkt zijn bestaansrecht te danken aan één activiteit: de Gibbon Experience. Ook wij waren geen uitzondering en konden ons na een dagje relaxen 's ochtends melden voor uitleg en veiligheidsinstructie.

De Gibbon Experience is een vrij recent project en gericht op natuurbehoud. Laos heeft na alle jaren nog maar 10% van haar oorspronkelijke bos, zowel vanwege houtkap als bombardementen. Het project is er op gericht om het bos en haar bewoners in het noordwesten van Laos te beschermen. De meest bijzondere soort is de Gibbon-aap, waarvan er nu enkele tientallen aanwezig zijn. Het project is erg succesvol, de jaarlijkse inkomsten leveren meer op dan (eenmalige) houtkap en zo'n 100 lokale mensen hebben een baan.

Na enkele uren rijden per pick-up, waarvan het laatste uur door de rimboe, kwamen we aan op het verzamelpunt. Vanaf hier vertrokken we in een groep van 9 man voor een tocht van enkele uren door de jungle, onder begeleiding van twee gidsen. We hadden al vrij snel door dat we de twee oudsten waren, want onze conditie viel ons behoorlijk tegen. Vooral de vele bergen en hoge temperatuur vormden een uitdaging. Maar uiteindelijk was de beloning daar, en konden we met harnas en al onze eerste kabelbaan afglijden. Vooral de eerste keer is onbeschrijfelijk, op zo'n 100 meter hoogte ga je met behoorlijke snelheid over de boomtoppen heen, met alleen een harnas die je zekert aan een kabel van honderden meters lang.

Aan het eind van de middag bracht de laatste kabelbaan ons rechtstreeks in onze boomhut op 100 meter hoogte. Hier zouden we zowel eten als slapen met de hele groep, met de jungle en ruisend water op de achtergrond. Ondanks dat we beiden geen last hebben van hoogtevrees, is het wel een aparte gewaarwording om op deze hoogte te verblijven. Zodra iemand de kabelbaan gebruikt voel je ook letterlijk de hele boomhut bewegen.

De boomhut bestond uit een platform om de stam van een enorm hoge boom heen. In een hoek was een openlucht badkamertje ingericht, extra spannend was dat daar de plankjes iets verder uit elkaar lagen, waardoor je helemaal naar beneden kan kijken. In de andere hoeken hingen grote doeken, zodat je 's nachts vier mini slaapkamertjes kon maken, best gezellig en het voelde toch ook een beetje als kamperen.
Ontbijt, lunch en diner bestonden uit sticky rice en diverse gewokte groenten. Raar, maar waar, het maakte ons niet uit en smaakte op elk moment van de dag heeeeerlijk!

In de overige twee dagen zijn we verder getrokken naar een andere boomhut en hebben ons gewassen in een ijskoud meertje onder een waterval. De groep waar we mee waren, bestond verder uit twee jongens uit Nieuw-Zeeland, een stel uit Engeland en drie meisjes uit Zweden. Vooral die laatste drie renden zowat de jungle rond en grepen elke kans aan om zoveel mogelijk kabelbanen af te gaan. Wij sjokten er af en toe hijgend achteraan, maar wel met volle teugen genietend.

Ook na zonsondergang was het erg gezellig in onze groep. Onder het genot van Malacca wijn en een klein flesje Chinese whisky (helaas geen Beer Lao in de boomhut aanwezig) brachten we de avonden kaartend door. We hebben meteen een nieuw spel geleerd, "Slaves and Presidents", zeer geschikt voor grotere groepen!

De drie dagen jungle vlogen voorbij en voor we het wisten waren we weer terug in Huay Xay. Omdat we beide weinig zin hadden in opnieuw twee dagen op de boot, proberen we nu in twee vluchten via Vientiane uit te komen in het zuiden van Laos. De uiteindelijke bestemming is Pakse/Champasak, we zijn benieuwd hoe snel we er kunnen komen!